Gmach Towarzystwa Kredytowego miasta Łodzi powstał w 1881 r. jako drugi tego typu budynek na terenie Królestwa Polskiego. Projekt przypisuje się
łódzkiemu architektowi miejskiemu, Hilaremu Majewskiemu. W latach 1908-1910 budynek rozbudowano o oficynę zachodnią, natomiast w latach 1932-1933
o oficynę wschodnią. W 1949 r. Towarzystwo Kredytowe zlikwidowano a sam gmach upaństwowiono, przekształcając go na Instytut Stomatologiczny
Akademii Medycznej w Łodzi. W latach 2008-2011 dawny gmach Towarzystwa Kredytowego w mieście Łodzi poddano gruntownemu remontowi z odtworzeniem i
uzupełnieniem pierwotnego wystroju architektonicznego i przeznaczeniem budynku na funkcje biurowe i publiczne.

W ramach remontu pieczołowicie odtworzono zachowany, choć znacznie zniszczony i zdekompletowany wystrój architektoniczny wnętrz, w
tym m.in. posadzki lastrykowe, dekoracje sztukatorskie, dekoracje malarskie i oryginalną kolorystykę. Za zgodą łódzkiego Urzędu
Konserwatorskiego, na podstawie zachowanych pierwotnych planów budynku wprowadzono uzupełniający wystrój sztukatorski części pomieszczeń
użytkowych z wykorzystaniem wzorów eklektycznych stosowanych u schyłku XIX w. W ramach remontu i modernizacji oczyszczeniu i uzupełnieniu poddane
zostały także wszystkie elewacje i oba przejazdy bramne, Wyposażenie budynku uzupełniono o zgodne z jego charakterem oświetlenie wnętrz i
fasady. Wyremontowany dawny gmach Towarzystwa Kredytowego oddano do ponownej eksploatacji pod koniec 2011 r.

W 2011 r. budynek otrzymał nagrody "Najlepsze wnętrze roku 2011" oraz "Najlepsza realizacja konserwatorska w roku 2011" przyznane przez Fundację
Ulicy Piotrkowskiej wraz z Łódzką Okręgową Izbą Architektów i Łódzkim Oddziałem SARP.